Καμπαναριό

17 Απρ Καμπαναριό

Ακούστε την ανάλυση του έργου

Το έργο “Καμπαναριό” έγινε το 2016 για την ταινία “Η Ρόζα της Σμύρνης”, του Γιώργου Κορδέλα. Στη σκιά αποτυπώνεται το καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής της Σμύρνης. Για να γίνει χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες του παλιού καμπαναριού αλλά και φωτογραφίες και σχέδια του νέου καμπαναριού που χτίστηκε στη Νέα Σμύρνη. Στο γλυπτό αυτό μπορεί κανείς να διακρίνει και διάφορα στοιχεία που δεν συμμετέχουν στη σκιά αλλά δίνουν πληροφορίες. Ένα τέτοιο στοιχείο είναι η εικόνα της Αγίας Φωτεινής επάνω στο γλυπτό, η οποία δίνει ταυτότητα στο καμπαναριό, το συσχετίζει δηλαδή με τη συγκεκριμένη Αγία. Εκτός αυτού επηρεάζει και το σχήμα του γλυπτού. Προκειμένου να τοποθετηθεί μια εικόνα Αγίου, στο γλυπτό δόθηκε το σχήμα από προσκυνητάρι… Σε διάφορα σημεία μπήκαν λουλούδια όπως συνηθίζεται στις εκκλησίες. Η φλόγες παραπέμπουν στην πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Σμύρνη και το καμπαναριό. Στο πάτωμα του γλυπτού η γαλάζια επιφάνεια σε συνδυασμό με τα ασημένια χαρτόνια που στέκονται όρθια πάνω της παραπέμπουν στη θάλασσα και στα καράβια με τα οποία έφυγαν οι Έλληνες από τη Σμύρνη, έχοντας πάρει μαζί τους λίγα πράγματα σε μια βαλίτσα και αναμνήσεις (κενή κορνίζα).

Εκτός αυτών όμως υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία στο γλυπτό, τα οποία δεν αποτυπώνονται κάπου αλλά του δίνουν δύναμη. Ένα από αυτά είναι το ότι μου ζητήθηκε να κάνω το καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής, κάτι που μου ταιριάζει ιδιαίτερα, καθώς δουλεύω με το φως. Ψάχνοντας λοιπόν, την ιστορία της  Αγίας Φωτεινής, διαπίστωσα πως είχε πέντε αδερφές. Την  Φωτίς, την Φωτώ, την Ανατολή , την Παρασκευή και την Κυριακή (όλα αυτά τα ονόματα έχουν άμεσα ή έμμεσα σχέση με το φως). Αναζητώντας πληροφορίες για το καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής βρήκα μια επιγραφή που υπήρχε κάπου στο ρολόι, η οποία ήταν η φράση “Ηλίου Άτερ Σιγώ”, που σημαίνει “Χωρίς τον ήλιο δεν υπάρχω”. Το ίδιο συμβαίνει και με το γλυπτό μου. Όταν δηλαδή, το φως είναι σβηστό το καμπαναριό παύει να υπάρχει. Κι αυτό μου ταιριάζει πολύ. Η μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Σμύρνη, κατ’ επέκταση και το καμπαναριό ξεκίνησε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1922. Αναζητώντας πια μέρα ακριβώς καταστράφηκε το καμπαναριό και συσχετίζοντας αυτή την αναζήτηση με τη   φράση “Χωρίς τον Ήλιο δεν υπάρχω” σκέφτηκα να ανατρέξω και σε αρχεία εκλείψεων (τότε δηλαδή που δεν υπάρχει ήλιος). Σ’ αυτή λοιπόν την αναζήτηση βρήκα την  εξής πληροφορία. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1922 γίνεται ολική έκλειψη ηλίου η οποία ήταν ορατή από την Αυστραλία μέχρι περίπου τη Σμύρνη…

Κλείνοντας μια τελευταία πληροφορία για το γλυπτό μου. Η ώρα στο ρολόι είναι 6 και 2 λεπτά. Γιατί; Το έργο αυτό έγινε για την ταινία. Ο σκοπός του λοιπόν, εκπληρώθηκε την ημέρα των γυρισμάτων (μετά από τα γυρίσματα θα μπορούσα να το καταστρέψω). Τα γυρίσματα στα  οποία φάνηκε το έργο στην ταινία έγιναν στις 20 Ιουνίου. Στις 20 Ιουνίου, η ανατολή του Ηλίου γίνεται στις 6:02. Συμβολικά λοιπόν, χρησιμοποίησα αυτή την ώρα…